2017 Eurovision şarkı yarışması izlenimlerim

Last updated on Tuesday June 26th, 2018

7 ülkenin katıldığı 1956 yılındaki yarışmayla başlayan, ve günümüze kadar her yıl aralıksız organize edilen Eurovision şarkı yarışmasının 62. yılındaki büyük finali, geçen yılın kazananı Ukrayna’nın başkenti Kiev’de, Uluslararası sergi merkezinde düzenlendi.

Bu yazımda, büyük heyecana sahne olan yarışmadan aklımda kalanları sizlerle paylaşıyor olacağım…

2017 Eurovision şarkı yarışması izlenimlerim

Eurovision

Severek takip ettiğim sayılı organizasyonlardan biri Eurovision. 2003 yılında Every way that I can şarkısıyla ilk ve son kez kazandığımızdan beri yarışmaya ciddi anlamda ilgi duymaya başladım. İnternetle tanıştıktan sonra; yarışmayı daha yakından tanıyıp, benim gibi diğer Eurovision hayranlarının görüşlerini de okumaya özen gösterdim. 2007 yılından başlayarak, her yılın resmi albümünü de satın aldım ve her yıl büyüyen bir Eurovision şarkı koleksiyonum var.

Yarışma öncesi

Diğer müzik yazılarımda da göreceğiniz üzere, birçok Eurovision hayranının yaptığı gibi 2 yıl üst üste Eurovision’da favori listelerimi hazırlamıştım. Ancak son iki yıldır buna fırsatım olmuyor. Video hazırlamak çok da kolay iş olmamakla birlikte, bu yılki yarışma beni video hazırlayacak kadar heyecanlandırmamıştı. Bir Eurovision hayranı olarak böyle bir itirafta da bulunayım.

Bu yılki şarkılar hakkında ciddi anlamda fikir sahibi olabilmek için şarkıları defalarca dinledim ama, beğendiğim çok fazla şarkı olmadı. son günlerde provalar, canlı performanslar derken kafamda bir şeyler netleşmeye başladı. Eurovision websitesinde ve Youtube’daki yorumlarla kendi yorumlarımı karşılaştırdım ve bu yılki şarkılarla ilgili düşüncem konusunda yalnız olmadığımı gördüm.

Yarı finaller

ilk yarı finalde 18 ülke yarıştı. Sırasıyla İsveç, Gürcistan, Avustralya, Arnavutluk, Belçika, Karadağ, Finlandiya, Azerbaycan, Portekiz, Yunanistan, Polonya, Moldova, İzlanda, Çek Cumhuriyeti, Kıbrıs, Ermenistan, Slovenya ve Letonya. Bu 18 ülke içinden İsveç, Avustralya, Belçika, Azerbaycan, Portekiz, Yunanistan, Polonya, Moldova, Kıbrıs ve Ermenistan finale kaldı. İlk yarı finalden çıkan sonuçlar beni şaşırtmadı.

İkinci yarı finalde ise yine sırasıyla; Sırbistan, Avusturya, Makedonya, Malta, Romanya, Hollanda, Macaristan, Danimarka, İrlanda, san Marino, Hırvatistan, Norveç, İsviçre, Belarus, Bulgaristan, Litvanya, Estonya ve İsrail yarıştı. Bu 18’li içinden Avusturya, Romanya, Hollanda, Macaristan, Danimarka, Hırvatistan, Norveç, Belarus, Bulgaristan ve İsrail 10’lusu finale kalmayı başardı. Yine gayet adil olan 2. yarı finalde Sırbistan değil de Avusturyanın finalde olması beni şaşırttı. Bir dip not: iki yarı finaldeki canlı performansların da başını kaçırdım, ama asıl önemli nokta olan sonuçların açıklandığı kısımda ben de oldukça heyecanlanmıştım.

Final

Bildiğiniz üzere Eurovision kurallarına göre Almanya, Fransa, İngiltere, İspanya ve İtalya 5’lisi yarı finali pas geçip finalde yarışıyor. Bir de yarışmayı geçen sene kazanan ülke Ukrayna yanlarına eklenince, 26 ülkenin yarıştığı büyük final her şeyiyle hazır hale geldi. Beklendiği üzere yarışmayı, özel bir hikayesi olan Salvador Sobral Portekiz adına kazandı. Bununla birlikte Portekiz, 53 yıldır aralıksız katıldığı yarışmada ilk kez birincilik yaşadı. Bu yıla kadar Portekiz’in elde ettiği en iyi derece ise 6.’lıktı.

Tebrikler Salvador

Salvador Sobral 1989 yılında Lizbon’da doğmuş. Soul ve Caz türünde müzik yapıyor. Yarışmayı kazandığı Amar pelos dois (Aşk ikimize yeter) şarkısını, kız kardeşi Luísa yazmış. Kalp rahatsızlığı yaşayan ve halen tedavi gören ağabeyinin yerine de yine provalara kendisi katılmış.

Yarışmayı kazandıktan sonra yaptığı konuşmasında Salvador, kız kardeşine de çok teşekkür etti ve şarkıyı birlikte söylediler. Luísa’nın da büyüleyici bir sesi varmış, onu da duymuş olduk. Her ne kadar söylediği şarkının tarzı bana hitap etmese de, teşekkür konuşmasındaki görüşlerini alkışlamak istiyorum. Bu yarışmayı danslar, gösteriler değil müzik kazandı. Umarım bundan sonra bu bir başlangıç olur ve hızlıca tüketilen şarkılar yerine, gerçek müzik kazanmaya devam eder.

Finalden aklımda kalanlar

1. bu yıl Baltık bölgesinden bir ülke finale kalamadı. Litvanya’nın şarkısı yarışmanın en kötüsüydü. Letonya da yeterli puan toplayamadı. Estonya’nın ise canlı performansını beğenmemiştim.

2. Tamamen müzikal anlamda Benim favorim İngiltere’ydi. Lucie Jones, albüm kaydının neredeyse aynısı bir performans gösterdi. Bence yarışmanın en başarılı vokali oydu. Spotify’da haftalık keşif listelerimin birinde ilk defa duyduğumda çok sevmiş, sonradan bu şarkının bir Eurovision şarkısı olduğunu öğrenmiştim. Kısacası Lucie’nin never give up on you şarkısına ilgim tahmin edemeyeceğim bir şekilde başladı.

3. Salvador’un kazanması sürpriz olmadı, ama ben Bulgaristan’ın kazanacağını düşünüyordum. 17 yaşındaki Kristian Kostov’un vokal performansı da çok başarılıydı. Yarışmayı BBC’den takip ediyordum. Sunucu da Kristian’ın sesine özellikle vurgu yaptı.

4. Yarışmanın sunucularından biri, puanları alırken Romanya ile Macaristan’ı karıştırınca da komik anlar ortaya çıktı.

5. Yarı finallerden ikincisinde yarışan Makedonya’lı Jana Burčheska, yarışma esnasında erkek arkadaşından evlenme teklifi aldı. Bu anları ben kaçırdım ama oldukça hoş bir sürpriz olmuş kendisi için.

Eğer ben puan verseydim

Aşağıda benim tercihlerimi ve, ilgili şarkıların videolarını bulabilirsiniz.

1 point go to: Hungary

2 points go to: Denmark

3 points go to: Norway

4 points go to: Israel

5 points go to: Italy

6 points go to: Belgium

7 Points go to: Portugal

8 points go to: Australia

10 Points go to: Bulgaria

12 points go to: the United Kingdom

Podcast

2017 Eurovision şarkı yarışmasıyla ilgili değerlendirmelerimi aktardığım bir de podcast kaydettim. Bu podcast’i de podcast sayfamdan dinleyebilirsiniz.